Boek 4 zit er nu ook in.  21700 mensen zitten nu in de stamboom. Kijken wat ik nog niet heb. Ik heb nog contact gehad met Foto Lahaye in Tilburg. 

Kijken of er nog iets ontbreekt en wat ik nog met de overgebleven boeken moet. 

Ik was opzoek gegaan naar familie van oma Crutzen en stuitte op Magdalena Moulin. Het programma gaf aan dat Moulin er al instond. Had ik dan een dubbele? Nee dat was niet het geval. In de familie de la Haye is een Lahaye getrouwd met een Moulin. Verder zoeken maakte duidelijk dat de persoon waarmee mevr. Lahaye getrouwd was, nog 2 andere broers had. Hoewel het wel heel lastig zoeken is, want de schrijfwijze van Moulin is nogal divers. Je hebt Dumoulin Du Moulin de Moulin Demoulin dan kun je ze ook nog allemaal schrijven met dubbele L, dan heb je nog Mollin of Molin met de of du los of vast er voor. Bij AEZEL het vroegere allelimburgers vond ik het meeste. De pagina van Jo Hoen is dat. Maar ook  Familienbuch Euregio is een goede site, zeker als je voorouders hebt van Duitse afkomst in de grensstreek. Vroeger was dat een Limburg, maar nu is dat verdeeld over 3 landen en als je Neutraal-Morresnet als 1 land ziet, dan is dat verdeeld over 4 landen. Voor 1919 was Neutral-Morresnet een apart land. 

Zelfs Oma Crutzen dus de familie Huppertz was gekoppeld aan de familie Delahaye. 

 Frans was een vriend van me. In 2020 is hij overleden aan Parkinson. Als hij weer eens een land bereisd had, dan belde hij me op, ken ich dich koamme hoale, of wanniè has ze tsiet vuur mich. Dan spraken we wat af en dan maakte ik een videoshow voor hem van zijn gemaakte foto’s en films, deed hem voor hoe het moest, maar bij de volgende vakantie belde hij weer gewoon op. Frans had een IMac. Frans was een Lahaye trots dat hij zo heette, Frans je weet toch dat we familie zijn, wie soè zei hij, ming mam hees Delahaye. Hij had het wapen groot ophangen. Ook op het computerscherm prijkte het wapen. Ik kon zijn moeder en vader niet vinden, maar gisteren vond ik een registratie van mevr. Meijers. 2 August had ze verjaardag en ze is behoorlijk oud geworden. Ik heb ze nog gekend. Zijn opa en oma heetten allebei Lahaye. Ze hebben de zelfde stamvader. Zijn opa en oma waren de eigenaren van Hotel Wilhelmina op onderspekholz. Ik weet nog dat het daar lag. Hij had er een foto van.  Hij zelf was hoofd administratie van het ziekenhuis in Kerkrade en was penningmeester van de kerk van de Holz. Maakte ook hun parochie stem en regelde alles. Toen hij Parkinson kreeg kwam daar een einde aan. 

De makers van de stamboom Delahaye zijn de tak van Frans vergeten. Hij staat er niet in. Oorspronkelijk komen ze van Schimmert. 

Martinus (Martin) trouwt in 1796 met Maria Elisabeth Muijlkens of Mulkens of Muulkens of Muilkens of Meulkens. Deze 5 verschillende schrijfwijzen heb ik al gevonden van dezelfde persoon. 5 kinderen heb ik tot nu gevonden. Het eerste kind is van 1798 en het laatste van 1812. Daarna loopt het spoor bijster. Bij het huwelijk is 1 getuige Catherine Lahaye dat kan zijn moeder zijn maar ook een nicht of zus. Maar ik vermoed dat hij een alleenstaande moeder heeft, want dat bemoeilijkt het zoeken. De kerken boeken van Schimmert staan op internet.  Leer ik nog wat latijn.

Hij staat nu wel in de stamboom. In mijn vorige bijdrage schreef ik dat ik de namen wel wist die in de stamboom stonden en zo wist ik dat zijn familie Maubach dezelfde Maubach was die bij mij er in stond, nu staat hij dan toch in de stamboom, maar niet via de familie Delahaye maar via de familie Wenders, die getrouwd zijn met Clara Crutzen een tante van mijn vader. Jammer voor Frans.  

 Vandaag was het internationale vrouwendag. 73ste voor mij. Niet de vijfde of zo, nee want vrouw ben ik altijd geweest. Vandaag een beetje rare dag. 

De dag dat ome Men overleed in 1998 nadat hij 26 dagen in coma had gelegen, toen hij met 57 jaar nieuwe hartkleppen kreeg in Zwitserland, want hier kon dat toen nog niet, kreeg hij een bloedverdunner. De bloedverdunners toen hadden een andere werking dan nu. Bovendien waren de dosis sterker. De bloedverdunner zorgt ervoor dat hij in 1998 in coma raakte en er op 8 maart aan overleed, hij was toen 75 jaar. Zijn broer stierf 4 jaar later op exact dezelfde dag. Hartproblemen zit in de familie, mijn vader had er last van mijn moeder ook. En een neef van me ook. En van de anderen weet ik het niet. Ik heb het ook. Hoewel de oorzaak bij mij veroorzaakt wordt door een erfelijke aandoening en dat is Hashimoto. Hashimoto is een chronische ontsteking van de schildklier. Die er voor zorgt dat mijn hartslag te hoog wordt en daardoor het hart uit zijn ritme springt. Ik slik 2 medicijnen daarvoor, dat is metrapolol en Flecaïnide. De laatste mag alleen voorgeschreven worden, als je een goede conditie hebt en dat heb ik blijkbaar, want de fietstest, kom ik zonder moeite helemaal door. Ja een bloedverdunner ook, maar die moet ik ook slikken, omdat ik een kunstmatig hormoon gebruik.   Ze kunnen ook de zenuwen die het sein aan het hart geven, doorbranden. Maar voorlopig zie ik daar van af. Als je ze doorbrand leef je niet langer. Dus hoe oud dat je wordt heeft niks met de medicatie te maken, of met het doorbranden van de zenuwen. Hoe oud dat je wordt, heeft eerder met je leefwijze te maken, of je rookt, of alcohol gebruikt, of je overgewicht hebt. Daar heeft het mee te maken. Mijn vader overleed dus op die 8/3/2002. Ik moest in Heerlen zijn die dag en kom een vriend van me tegen. Mijn vader is vandaag overleden, zei ik tegen hem, oh gecondoleerd zegt hij. Ben je gek. Feliciteer me maar. Hoezo zegt, hij. Je kunt je niet voorstellen welke druk hij zijn hele leven lang op mijn schouders legde. Die vallen er nu helemaal van af en dat voelt heerlijk. 7 Maanden daarna ontdekte ik dat ik geboren ben met het syndroom van Klinefelter XyXXy in mijn geval.  Hij wist het, dat werd snel duidelijk, voor mij werd snel duidelijk toen ik niet meer hoefde te komen van haar toen ik zei: ik wil best op bezoek komen bij mijn vader, maar dan hebben we het over mij. Hij had zich er tussenuit geflietsjt. Zoals hij dat overal en altijd deed. Het weten dat ik hier mee geboren ben veranderde mijn leven, de laatste 6 jaar in positieve zin. Niemand wil iets te maken hebben met een transgender, maar dat boeit niet. Haat, mij achterstellen op anderen, mij 3 maanden negeren enz. Dat ben ik gewend, daarvoor zat ik in dat gezin, bij hun werd ik voor een sukkel aangezien en ook zo behandelt. Dus ik ben er aangewend. Nee ik ben geen sukkel verre van dat, met een IQ van 140 kun je dat niet zeggen. Vandaag heb ik de cardioloog alles gevraagd wat ik kon vragen over mijn hart probleem en ze nam zich de tijd er voor om me ook alles uit te leggen. Geweldig. Ik wil altijd alles weten hoe iets in zijn werk gaat, de nieuwsgierigheid houdt niet op. 

Op 8/3 nodigen jullie alle mensen uit die op 3/8 geboren zijn, ze lachte en zei, op 3/8 nodigen we iedereen uit die op 8/3 geboren is. Oh wat was ze adrem, ik hou van zulke mensen. Ik schrijf je op voor volgend jaar, om de zelfde tijd. Och als ik iedere keer een jaar duurt voor de controle, dan ben ik tevreden. We zien wel waar het schip strand. Eens moeten we allemaal afscheid nemen van het aardse leven. Dan gaat de knop om en dan raak je in de vergetelheid, bij de een wat vlugger als de ander. Dan zal er nog af en toe iemand zijn die de stamboom doet en de gegevens van je opschrijft nakomelingen: geen. Ze was een transgender. Mijn hersenen, gaan naar de hersen bank voor onderzoek, de rest naar het VuMC en de rest wordt bijgezet in Buitenveldert. In de buurt van Wim Sonneveld, die 50 jaar geleden ook overleed op 8/3. 

 Zo boek 5a en 5 b is ook verwerkt. Boek 7, 8 , 9 hebben niks met onze familie te maken, als ik het goed begrijp, dat zijn naam genoten. Kan zijn dat ik nog ergens een verbinding vind. De bijna 20.000 mensen zitten ook in mijn geheugen opgeslagen. Dus dat vind ik wel. Is me met die andere 9 stambomen die ik er naast maakte ook gelukt. Een fotografisch geheugen heeft ook voordelen. Ben nu begonnen aan 4. Van boek 7,8,9 maak ik aparte stambomen. Dan zie ik wel, hoe het in elkaar zit. Zoek ook nog een paar andere familie’s ernaast uit, zoals de dames Savelsberg. Een stukje van mijn leven. Niet helemaal, maar ze hadden het wel al eens over deze vrijgezellinnen. 

 Vandaag Peter Joseph Schunck toegevoegd aan de stamboom. De Schunck die een stempel gedrukt heeft op Heerlen. 

Waar mijn moeder ging werken om de wensen van de jongste 2 te kunnen betalen. 

Hoe zit het in elkaar.

Maria Josephine Catharina Beatrix Delahaye (blz 143 van boek 5) trouwt met Alfons Marie Crétien Janssen.

De moeder van Crétien heet Louise Maria Schunk, de achternaam wordt in 1963 verandert naar Schunck. De opa van Crétien is Peter Joseph Schunck die geboren is in Hergenrath in 1873. Mijn Overgrootmoeder Anna Maria Hunger kwam er ook vandaan. Maar zij is geboren in 1847. Een generatie eerder. De families zullen elkaar beslist gekend hebben. 

 In het boek deel 5 blz 137, komt hij om bij een bombardement in Martinvast Cherbourg. Echter in de archieven, moet je wel de naam invullen zoals ik hem opgeschreven en niet zoals hij in het boek staat, is hij omgekomen Tréauville.

Hij was ook geen sergeant telegrafist, want de rang heb ik niet kunnen vinden. Wat ik wel vond is dat hij geboekt staat als verzetsstrijder, en dat al sinds 1995, dus het was al bekend toen deze boeken gemaakt zijn. 

Er staan nogal wat fouten in de boeken. Echtparen waar ze schrijven dat ze geen kinderen hebben hebben 2 kinderen. Die gewoon te vinden zijn. Maria Augustina Wilhelmina Delahaye trouwt met Willem Albert Delahaye ze hebben allebei dezelfde  stamvader. In het boek staan ze als kinderloos. Nee ze zijn niet kinderloos ze hebben een jonge en een meisje gekregen. 

Ik vond ook een echtpaar de la Haije dat op Spekholzerheide een beddenzaak gehad heeft op Akerstaat 45. Ik kan het me ook nog herinneren, even verder op lag de ijzerwaren handel van de familie Starmans. Wat kan de wereld toch klein zijn. 

Dat wat ik bij de familie Crutzen totaal niet ben tegengekomen, komt bij de familie Delahaye veelvuldig voor. Het onderling trouwen. Omdat ik ook de vrouwelijke lijn doe, zie je steeds vaker terugkomen dat de Delahaye’s in een kleine wereld leefde. Ze pachten een boerderij en kwamen niet verder dan het dorp waar de hof lag. Bij de familie Crutzen is dat totaal anders. Dat waren dagloners, die van hof naar hof trokken en die dan op het einde van het seizoen hun oogst naar de markt in Aken brachten en daar meestal hun vrouwen ontmoette. Die uit de omgeving van Aken kwamen. Genügend auswahl. Het onderling trouwen heeft natuurlijk invloed op ons die van de Delahaye afstamt. 

Wat me nog meer opvalt is dat de leeftijden bij overlijden bij de Crutzen in bepaalde periodes veel, hoger liggen. Die dagloners hadden geen geld voor sigaren en ander luxe artikelen. Ze leefde kariger, maar in die karigheid veel gezonder. Ik ben bij de familie Crutzen al 3 mensen tegen gekomen die rond de 100 jaar overleden zijn, in tijden dat dit hoogst ongebruikelijk was. Kindersterfte was in allebei de lagen even erg. De mazelen trof ook de rijken en welgestelden. Een epidemie hielt voor niemand halt en moeilijke geboortes ook niet.  

Caspar Joseph Hubertus Spierts is de pastoor van Terwinselen. Hij bouwde de kerk en de lagere school. Informatie daarover vind je op mijn website van Terwinselen. Hoe hij in de stamboom terecht komt vind je hier.

Een ding is wel duidelijk. het was allemaal een familie kwestie om aan al die gronden te komen die hij nodig had om de school de kerk en de huizen van de kaplaans en van de dorpsarts te kunnen bouwen. 

Op de Winselerhof woonde een familie Delahaye (Lahaye) de jongste dochter trouwde met ene Keybets en die namen de Winselerhof over en het is in het bezit gebleven van de familie Keybets, totdat Oostwegel het verkocht en er een restaurant in maakte. Overigens staat die Oostwegel ook in de stamboom, maar heeft niks van doen met de familie Keybets,

Maria Catharina Spierts, Trouwt met Nicolaas Joseph Keybets. Maria Catharina is een zus van Caspar.  De moeder van Nicolaas Joseph is Clara Sophia Josepha Savelsberg. De moeder van Clara is Loysia Josepha Delahaye , verre familie van ons, alleen wist men dat toen niet. Mijn moeder is een Delahaye. De familie Savelsberg moet ik nog gaan uitwerken zie ik, want de Dames Savelsberg zijn dus ook afkomstig van Loysia Delahaye. Het grappige is dat mijn moeder en mijn vader aan het begin van hun huwelijk bij deze dames gewoond hebben. Die in principe verre familie waren. Een mooi stukje Verborgen Verleden. 

 De moeder van Joannus Wilhelmus Savelsberg geb. 1758 is Joanna Christina Delahaye geb. 15 april 1754.

Zij is de dochter van Wilhelmus Dionius Delahay geb 22 maart 1686 getrouwd met Gertudis Custers. 

Joannus Wilhelmus trouwt met Maria Gertrudes Poyck geb 17-3- 1765 ze krijgen 9 kinderen. 

Als ik nu mevrouw Poyck terugloop dan kom ik 3 generaties terug uit bij Gertrudis Delahaye die getrouwd is met Winandus Melchior PanHausen. Nog verder terug in de stamboom Delahaye stuit ik dan op een andere Dionius Delahaye die 1616 geboren is in Mortier, die getrouwd is met Beatrix Delvain geb in Wittem. 

Zo zie je maar weer als je zoekt in de vrouwelijke lijn kom je nog verbindingen tegen. 

 Ik kreeg een mail van mijn broertje. Ik vond het in de spam. Na 26 jaar een geschreven woord. Het begon met dat ik vooral niks op internet mocht zetten. Hij is dus niks veranderd. Vrijheid van meningsuiting, alleen voor de volmaakte mensen in ons gezin. Maar niet voor mij, want met xyxxy ben je een debiel. (Overigens heb ik IQ 140)  

Maar goed. Hij had een aneurysma gehad van de buik aorta op 13-1. Je zou bijna bijgelovig worden. Hij wilde zijn zussen waarschuwen. Goh ik wordt toch al tot de zussen gerekend, maar aangezien het mailtje specifiek aan mij gericht was, had er ook boven kunnen staan, Beste Viviënne. Maar zover is hij nog niet. Nu is het zo hij is een roker en de pils zal hij niet laten staan. En wat zijn de hoofdoorzaken van aneurysma roken en alcohol. 

Maar waarom gaat hij mij waarschuwen. Hij heeft zich 26 jaar (2x13) niks van mij aangetrokken, sterker nog hij en de 5 anderen hebben me onterfd. Heeft hij het licht gezien toen hij met 1 voet de dood tegemoet trad. Het zou kunnen. Wie weet, wat mensen doen, als ze de dood tegen komen en het leven als een flits voorbij ziet trekken. Dan komen alle zonden naar boven. Maar zolang er niks op mijn bankrekening staat, van terug betaling van mijn erfenis, geloof ik daar niet in. 

Of zou dit er achter steken.

De familieleden hebben nooit iets gedaan. Het was altijd makkelijk om de zwakste in het gezin (dat was ik) overal de schuld van te geven. Maar nu, door zijn levensstijl komt de hele verantwoordelijkheid op hem terecht. Hij heeft dat leven geleid van roken en drank. Dat is teveel voor hem. Nu heeft hij eerst zijn andere zussen een mail gestuurd en die hebben hem gezegd dat ze niks hadden. Toen bleef er maar 1 over en dat was ik. Ik ben uiteraard in hem zijn visie een man. Ik ben weliswaar van geslacht verandert, maar ze denken dat ik nog steeds een man ben. Dat is een misrekening. Ik ben lichamelijk ook een vrouw, altijd geweest. Als ik nu ook een te grote aorta zou hebben dan kon hij altijd zeggen het is erfelijk en dan doet zijn leefstijl er niet toe. Altijd alles afschuiven op mij. Er is niks veranderd. 

Dus voor alle zekerheid naar mijn huisarts. De doorsnee van mijn buik aorta is 2 cm. Dat is de normale gezonde waarde. Desondanks heb ik gevraagd hem elke 3 jaar te controleren bij leven en welzijn. Dat gaat men doen. De groei van een aorta is (in doorsnede) is 1,2 mm per jaar. Bij een man moet je bij 5 cm onder het mes. Bij een vrouw bij 5,5. 

Het groeien van zijn aorta is begonnen toen hij 40-41 jaar was en ik denk nog wel eerder. Zo rond de 35. Had hij het willen voorkomen dan  had hij toen moeten stoppen met roken. Daar was hij te zwak voor. Nu zit hij met een groot probleem, hij heeft het dan weliswaar gered. Maar het helen van het lichaam gaat jaren duren. Het helen van de angst dat het weer gebeurd, dat zal bij een normaal mens nooit meer weggaan, maar aangezien hij gevoelloos is, is die angst al bij hem weg. 

Overigens zou het mij verwonderd hebben als ik het had gehad. Ik ben het nog niet tegen gekomen in de archieven als doodsoorzaak, soms staat het erbij. Ik rook niet en ik gebruik geen alcohol. Eet al 50 jaar geen vlees en vis, waarvan 6 jaar veganist. Mijn cholesterol waarde ligt altijd onder de minimumwaarde, dus geen verstopte aderen. Ik beweeg, want ik heb geen auto, maar wel een hond en 2 ligfietsen. E-bikes dat wel. Een een 25km fiets en de ander een 45 km fiets. Vliegen over de weg, op 35cm hoogte. Bovendien ben ik 6 jaar ouder. Ik zou het al gehad moeten hebben. Ik denk dat ik allang de pijp aan Maarten gegeven had, letterlijk en figuurlijk, als ik gerookt zou hebben.

Conclusie hij is het helemaal zelf schuld! 

 Twee namen die tot de verbeelding spreken, maar ze zitten allebei in de stamboom van de familie Delahaye dus in mijn stamboom. De boeken van de familie Delahaye hebben alleen maar de mannelijke lijn gevolgd. Door deze conservatieve houding zijn ze de belangrijkste lijn vergeten dat zijn de lijnen van de vrouwen, die voor mij toch het belangrijkste zijn en zover het gaat zoek ik ze. Zo heb ik ze ook gedaan in de generatie van mijn moeder en mijn vader, want iedereen telt mee bij mij. Zo ontdekte ik dat de familie van der Schoor van oorsprong een Limburgse familie is. 

Op blz. 36 boek 5a van de Delahaye staat de familie Horstmans. Een van de familieleden trouwt met ene Longrée en in de lijn Longrée op de familie Bonnevie goed leven, hoewel het huwelijk van deze persoon slecht begon. Hij trouwt met de 18 jarige mevr. Janssen. Het beroep van de man is onder chef van een station. Het eerste kind, een meisje komt 2 jaar naar hun huwelijk. Zowel moeder en dochter komen te overlijden. In de krant vind ik een uitgebreid dankwoord in het Frans.

Hij trouwt daarna met mevr. Longrée en ze krijgen 1 zoon, die genoemd wordt naar de namen van het overleden meisje in de mannelijke vorm. Het moet een gevoelig mens geweest zijn, meneer Bonnevie. Die zoon trouwt met Mevr. Bernier en diens zoon met Willemijn Regout op 1-8-1964. De vader van Willemijn is Felix Regout. Felix is getrouwd met mevr. van Rijckevorsel uit Zutphen. De opa van Felix heeft als beroep Rentenier staan. Dat kunnen er niet veel zeggen in het tijdperk van de 19de eeuw. 

Hoe je van een doodgewone burger familie in de adel terecht komt. Verborgen verleden noemen ze dat. 

 Onlangs boog ik me over de stukken die ik gekregen had van mijn buurman op de flat waar ik van 1994-2010 gewoond heb. Hij wilde ze bij het oud papier doen, waarop ik zei geef ze mij maar en dat deed hij. 

Bij de papieren is een document van een 92 bladzijden van Mosmans CssR waar hij mgr Driessen, de oprichter van het ziekenhuis in Heerlen en van het Sint Joseph stift, beschrijft, vanaf zijn jeugd tot in zijn dood. Het is het enige exemplaar. Want je kunt het nergens vinden, ik had 20 blz. gescand en opgestuurd naar het stadsarchief en gevraagd of ze het hadden, nee dat hadden ze niet, als ik het wilde doneren kon ik contact opnemen met de bibliothecaresse. 

Nu heb ik dat archief een paar jaar geleden aangeboden aan dat zelfde stadsarchief, nee was het antwoord ik moest maar naar de heelkunde vereniging van Heerlen gaan. Die wilde het ook niet met hetzelfde argument, Dirk van der Does was niet van Heerlen. Dat klop Dirk van der Does was in 1885 geboren in Hellevoetsluis, maar getrouwd met Henriette Roumen geboren in 1884 in Heerlen, waar ze 100 jaar later bij haar verjaardag gehuldigd werd. Want ze waren dan weliswaar naar Ned. Indië vertrokken, maar in 1935 teruggekomen en op het Bekkerveld gaan wonen. 2 dochters waren al in 1923 teruggekeerd. En werden na hun studie lerares op de Tarcisiusschool. Hoeveel Heerlen wil je nog hebben. Heerlen had in 1904 maar 4000 inwoners waaronder de familie Roumen, uitspreken als Roemen. Roemen is de oorspronkelijke naam, maar in de Franse tijd werd het Roumen. Ze komen ook niet uit Heerlen, maar uit Linne. Nee het stuk krijgen ze niet. Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. Ik denk dat ik het ga overtikken in leesbaar Nederlands en op mijn website zet. Of als pdf op mijn website ga zetten. De gemeente Heerlen doet niks voor mij, dan doe ik niks voor de gemeente Heerlen. 

 In de boeken over de familie Delahaye komen de vrouwen niet aan bod. De boeken zijn geschreven door mensen die emancipatie een vies woord vinden, vanaf 1800 schrijf ik de lijn erbij, zover ik ze kan vinden. Zo stuitte ik op Lucy Frederika Tilli. Als beroep pianiste. Dus ik ging op zoek. Ik vond een Lucy Tilly maar dat schijnt een beroemde zangeres geweest te zijn. Nu zijn er wel meer mensen die voor pianiste geleerd hebben zangeres geworden. Het grote verschil is dat mijn Lucy in Maastricht geboren is en bij de andere Lucy hebben ze het steeds over Hoensbroek, daar kan ze gewoond hebben. Er zijn beroemde zangeressen die in mij straat geboren zijn maar nu in Amsterdam wonen en daar zegt men ook van de Amsterdamse …..,

 Zoals ik al zei stamboom Frederix zit aan een Delahaije vast en die staat in het boek in deel III b blz 146-147. Er zit ook een Leunissen in en die had ik al, Leunissen is verbonden met een neef en een nicht van mijn vader, uit Vaals  

Vandaag nog een mail gehad van Martin Krewinkel die heeft ook een Delahaye in zijn stamboom staan staat in boek 6b, Josef Delahaye uit 1929 is getrouwd met José Jansen uit 1934. Krijg de GEDCOM van hem, kijken of we het gekoppeld krijgen. 

 Stamboom Frederikx want zo schrijf je oorspronkelijk ook toegevoegd zover ik gevonden heb. De familie Delahaije op nog een plek in deze stamboom. Maria Helena Delahaije terug te vinden in boek 10 blz 17 staat er ook in. 

Ik ben nog wat bekende namen tegen gekomen, zoals een Bertoleth uit Kerkrade. Er was een Bertholeth boven aan de berg op Kaalheide. Kan zijn dat hem het is. 

Er zit ook een een echtpaar en dat neef en nicht van elkaar zijn in de eerste lijn. 

https://www.macfamilytree.com/Eppelke/Stamboom%20Crutzen%20-%20Delahaye/languages/nl/persons/Person_3153697.html

 Op openarch.nl ontdek ik per toeval dat tante Net een levenloos kind gebaard heeft en wel op 3 augustus 1949. Exact 2 jaar daarna wordt ik geboren op 3 augustus 1951. dan ga je toch afvragen, gezien de hechte band die mijn moeder had met tante Net, welke invloed heeft dat op mijn leven gehad. Zeker nadat men ontdekte, dat met mij ook het een en ander niet perfect was.  

Het staat niet in de boeken van Herten in het Woud vermeld. Dat verwondert me eerlijk gezegd niet van dit oerconservatieve clubje. De Delahaijes zijn altijd meesters geweest in het verzwijgen, van belangrijke zaken, ook daar kan ik over meepraten. Maar gelukkig liegen de archieven niet, de archivarissen helaas wel.